Hydranty wewnętrzne to urządzenia gaśnicze umieszczone w sieci hydrantowej i służące do gaszenia pożarów grupy A. Pozwalają one na dławienie ognia w zarodku, zanim ogień się rozprzestrzeni i zanim zadziałają czynne zabezpieczenia przeciwpożarowe. Sprawność i skuteczność działania zależy m.in. od prawidłowo zaprojektowanej sieci instalacji hydrantowej, jej wydajności oraz ciśnienia. Warto jednak pamiętać, że zgodnie z rozporządzeniem hydranty wewnętrzne stosowane są jedynie w budynkach, gdzie wydzielone są strefy pożarowe zakwalifikowane do kategorii zagrożenia ludzi ZL oraz obiektach przemysłowo magazynowych PM. Obecność hydrantu będzie więc uzależniona zarówno od rozmiaru budynku (głównie jego wysokości), jak i pełnionej przez niego funkcji.

Hydranty wewnętrzne mieszczą się w specjalnych szafkach, wykonanych i oznakowanych zgodnie z Polską i Europejską Normą PN-EN 671-1 i 671-2. W zależności od typu składają się ze zwijadła, zaworu, węża i prądownicy. Wyposażenie i wydajność zależą od rodzaju hydrantu, który musi być dostosowany do wymagań konkretnego budynku.

W budynkach stosuje się następujące rodzaje punktów poboru wody do celów przeciwpożarowych:
– hydranty wewnętrzne z wężem półsztywnym o nominalnej średnicy węża 25 mm i 33 mm, zwane dalej odpowiednio „hydrantem 25” i „hydrantem 33”;
– hydrant wewnętrzny z wężem płasko składanym o nominalnej średnicy węża 52 mm, zwany dalej „hydrantem 52”;
– zawór hydrantowy, zwany dalej „zaworem 52”, bez wyposażenia w wąż pożarniczy.

Hydranty wewnętrzne i Zawory 52 muszą spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących tych urządzeń. Zasilanie hydrantów wewnętrznych musi być zapewnione co najmniej przez 1 godzinę.

Hydrant wewnętrzny DN 33 z wężem półsztywnym, musi być stosowany w garażu: jednokondygnacyjnym zamkniętym o więcej niż 10 stanowiskach postojowych oraz w wielokondygnacyjnym. Cechuje się zaworem o średnicy 52 mm z redukcją lejkowatą lub zaworem kulowym DN32. Jego wąż półsztywny ma średnicę 33 mm i długość 20 lub 30 m. Niezależnie od zastosowanego zaworu, średnica instalacji zasilającej powinna wynosić min. 50 mm.

Hydrant wewnętrzny DN 52 jest wymagany w strefie pożarowej, produkcyjnej i magazynowej w zależności od gęstości obciążenia ogniowego. Znajduje zastosowanie w budynkach produkcyjnych i magazynowych (PM). Wyposażony jest w płasko składany wąż o średnicy nominalnej 52 mm i długości 15 lub 20 m.

Oprócz wymienionych hydrantów stosuje się również szafy ochronne na zawory SWSP. Jest to szafa wyposażona tylko w zwór o średnicy 52 mm, podłączony do instalacji zasilającej, która w przypadku pożaru dostarczana wodę z samochodów strażackich. To rozwiązanie znajduje zastosowanie w budynkach wysokich i wysokościowych wg warunków wskazanych w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Przeglądy hydrantów i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Węże stanowiące wyposażenie hydrantów wewnętrznych powinny być raz na 5 lat poddawane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze, zgodnie z Polską Normą dotyczącą konserwacji hydrantów wewnętrznych.